اگر ساعتی توقف نمودی تا کاروان زندگی دیگری سرعت بگیرد، آنگاه شاد زندگی کن...
اگر روزی پیر به راه ماندهای را دست گرفتی و به زندگیاش گرمی بخشیدی...
اگر روزی یتیم بچهای را گریان یافتی و به سویش شتافتی تا اشک از گونهاش بزدایی...
اگر ساعتی توقف نمودی تا کاروان زندگی دیگری سرعت بگیرد...
اگر دقیقهای به خاطر از پا افتادهای زانو بر زمین نهادی و او را تکیه گاه گشتی...
و بالاخره اگر لحظهای غمگین گشتی به خاطر شادی دیگری...
آنگاه خوشحال باش که رهروی راه حقیقتی...
لبخند بزن که تو انسانی...
و شاد زندگی کن که شادی تو یک شادی حقیقی است...